Δεν είχα σκοπό να το γράψω τέτοια ώρα αλλά με προκάλεσες …..πολύ
Τι στην ευχή έχουν οι Ρωμαϊκού τύπου αρένες που αξίζουν περισσότερο μελάνι από τα τόσα που συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας ;
Γιατί να παρακολουθήσω ποδόσφαιρο ή όποιο άλλο μαζικό άθλημα αφού στο τέλος θα καταλήξω να ακούω συζητήσεις περί σκευωριών κλπ που δεν οδηγούν πουθενά.
Ξέρω πολύ καλά την χαρά που σου προσφέρει και το κόλλημα και την εκτόνωση και το χάσιμο χρόνου αλλά θυμάμαι τον συμφοιτητή μου τον τον ΠΑΟΚτζη που γύριζε από τον αγώνα με τα μάτια να στάζουν αλκοόλ και «χαπάκια» και να μας λέει για τον πούστη τον διαιτητή που δεν είδε το πέναλτι και ταυτόχρονα δεν θυμόταν το μοναδικό γκολ του αγώνα.
Έναν αγώνα πρώτης Εθνικής παρακολούθησα στην ζωή μου και ορκίστηκα να μην ξαναμπώ σε γήπεδο
Ο αγώνας ήταν στημένος οι μισοί φανς ήταν ασφαλίτες για να ελέγχουν τους άλλους μισούς, οι παίκτες βαριόντουσαν και ο κόσμος έβριζε τους πάντες και τα πάντα και το ωραιότερο ήταν η ανάλυση του παιχνιδιού την άλλη μέρα από τις εφημερίδες τι τακτικές !!! περιγράφανε τι ανάλυση για την απόδοση των παικτών !!!! τι κριτική για τον διαιτητή !!!! μέχρι και τα συνθήματα του κόσμου περιγράφανε ότι και καλά εμψύχωναν την ομάδα τους ……..
Για το ότι όλοι εν΄χορό έβριζαν παίκτες και διοικήσεις τσιμουδιά.
Δεν λέω, αξίζει πραγματικά να παρακολουθείς το πλήθος που παρακολουθεί. Εμπεριέχει βέβαια και λίγη διαστροφή αντίστοιχη αυτής των Ρωμαίων στο κολοσσιαίο αλλά …..
Θα σταματήσω εδώ -τέτοια ώρα τέτοια λόγια τα τηλέφωνα έχουν σπάσει και εγώ γράφω εδώ- Για τα υπόλοιπα συμφωνώ το κοντράστ συμφωνίας – ασυμφωνίας με προκάλεσε μάλλον
Εγώ θέλω να γράφω για το Σούμο. Αλήθεια λέω. Γαμάει και δέρνει. Όποτε το πετύχω στο Eurosport και δυστυχώς δεν ξέρω πότε ακριβώς έχει πρωτάθλημα, κολλάω τρελλά. Τρελλά όμως. Κάποτε έγραψα και στο βίντεο ένα απόσπασμα και το’δειχνα σε κάτι κολλητούς και με κοίταζαν. Τέλος πάντων, καλημέρα:)
Ε τι σκας; στους πιτσιρικάκηδες επίδοξους αθλητικογράφους δεν απευθύνεσαι; Εγώ πάντως να ξέρεις παρά τα γεραματά μου, πάω και σκαλίζω και ανεβάζω την πιεσή μου προσπαθώντας να ανεβάσω ένα ρημάδι βίντεο στο μπλογκ μου από το γιου τουμπα. Τούμπες μ΄έκανε να κάνω το άτιμο. Ευτυχώς που έχω λίγο να χαθώ πριν από τα σκρίπτα.
Κύριε Αντώναρε (παίρνω το επίσημο ύφος)
είναι αργά στα 40 μου και βάλε, να σας ζητήσω να με υπολογίζετε σε ό,τι παρεμφερές προκύψει; Η κάβλα μου είναι άσβεστη.
Άσε που έχω και ένα σωρό ιδέες Μάνο…
Τι την άνοιξες αυτή την πληγή;;;
Εγκαινίασα ένα blog αθλητικού περιεχομένου παράλληλα με το diastimata. Παρά το ότι το περιεχόμενό του ήταν καθαρά ρεπορταζιακό (και μάλιστα με πληροφορίες που δε δημοσιεύονται) δέχτηκα ένα (1) σχόλιο στους πέντε μήνες ζωής του. Του ΄ριξα ένα delete που ήταν όλο δικό του. Φαίνεται ότι το Ίντερνετ δε σηκώνει, ακόμη, τις αθλοπαιδειές. Πάντως το μετάνοιωσα το σβήσιμο και είμαι μέσα αν ανοίξει κάτι ομαδικό (όπως και το παιχνίδι, άλλωστε).
diastimata, sofogreg… και όλοι (και όλες) που δεν μιλάτε… ξέρω γω… εδώ είμαστε… ας το δοκιμάσουμε… λίγη σκέψη θέλει… πολύ τρέλλα… ανοικτά μυαλά… κέφι και καθόλου ανταγωνισμό αναμεταξύ μας (ο φανατισμός επιβάλλεται χαχαχαχαχαχα)….
Εγώ κόβω από τώρα και τον Καλτσό μέσα…
Μμμμμμμ;
Σοβαρολογώ…
Εμένα να μην με καλέσεις διότι ως τέως του συναφιού μόνο στα άσχημα θα μπορούσα να σταθώ και αν αρχίσω να μιλάω τώρα για αναβολικά σπόνσορες εταιρίες και πόσο κρατικό χρήμα έχει ξοδευτεί για να κερδίσουμε μετάλλια θα πέσουν μηνύσεις και δεν το θέλουμε ε?
Θέλω και γυναίκες-blogger που υποφέρουν.
Θέλει ανάποδη σκέψη…
θέλει πρόζα…
θέλει μαγκιά…
θέλει μαλακία…
θέλει γκρίνια…
θέλει κινητό τηλέφωνο στην κερκίδα ή στον καναπέ…
θέλει ατμόσφαιρα φιλάθλου κι όχι ατμόσφαιρα εφημερίδας…
Θέλει τρομερό λέξιλόγιο
Δεν είναι δύσκολο μωρέ…
Ξεκίνησα να γράφω σχόλιο αλλά μεγάλωσε και έγινε ποστ… Δεν σε πειράζει αν του βάλω και εικονίτσες και το παραφωνιάσω ;)…
Δεν θα λέει και τίποτα σημαντικό, μόνο ότι δεν είχα – έχω καμιά ελπίδα να γίνω αθλητικός συντάκτης…
Αν και τώρα που το σκέφτομαι ούτε συντάκτης έχω ελπίδα, ούτε καν συντακ-σιούχος 😉
Καλημέρα πάντως και σε ευχαριστώ για την μουσική σου… Σε κρατάω ανοιχτό σαν τραντζιστοράκι…
Μήπως πιάνεις και Σκαι γιατί θέλω να ακούσω τις ειδήσεις και βαριέμαι να παώ στο σαλόνι;
να με κάνετε ότι θέτε αρκεί να μου παράσχετε νομική υποστήριξη !
θα πάμε φυλακή λέμε Μάνο αγάπη μου!!!
αλήθεια έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί πλέον όλες μα όλες οι «μεγάλες» αθλήτριες κάνουν παιδιά πολύ νέες?
οποίος απάντηση στην ερώτηση του κουίζ θα κερδίσει ένα βράδυ με την Κρατοσβίλοβα!
Ξέρετε γιατί ο Γιώργος Σιδέρης… έπαιρνε παραμάσχαλα το σεντερμπακ, το λίμπερο το αμυντικό χαφ και τον φροντιστή της αντίπαλης ομάδας και τους έβαζε μέσα στα δίκτυα;
Να σου πω και κατι άλλο Κατερινακι… και σενα sofo και diastimata … σ’ αυτο το μέσον δεν έχει τόσο σημασία η πληροφορία (τί να χτυπήσεις μωρέ; Το goggle;) αλλά τό πώς την λες την πληροφορία…
Η αγαπημένη μου προσέγγιση είναι η ανθρωποκεντρική.
Δηλαδή…
Γιατί Κατερίνάκι μου, εσυ ξέρες γιατί οι αθλητριες κάνουν παιδιά νέες; Ή σουν αθλήτρια; Είχες γκόμενο αρσιβαρίστα; Ο αδελφός σου είναι πρωταθλητής Ελλάδος στον κούκο μονό…Κι αν δεν συμβαίνει τίποτα απ’ αυτά….
Ρε παιδί μου, εννοώ ότι γράφεις στο blog σου για τα προσωπικά σου (κι όχι μόνο), αλλά βασικά έχεις κάνει μια λεπτομερή περιγραφή του ποια είσαι… αυτο ισχύει για όλους…
Δηλαδή sofo… εσύ έχεις απωθημένο μ’ αυτο…
Μπράβο! Θα γράφεις απωθημένα.
Εσί diastimata σπάστηκες που δεν σου άφησαν comments στην προσπάθεια σου… γκρίνιαζε όσο θες….
Θέλει , με άλλα λόγια ρόλο…
Λέω να ανοίξω στο wordpress ενα blogaki να βάζουμε μια ερώτηση ενα θέμα και να γίνεται της πουτάνας στα comments… k.l.p.
MMMMMMM;
sorry εσβησα μια πρόταση στο παραπάνω commentQ
…. κι αν δεν είσαι τίποτα απ’αυτά…NOPROBLEMO…φτιάξε μια περσόνα…. σιγά το πράγμα… παλιά μας τέχνη κόσκινο των bloggers.
Απάντηση.
Οι περισσότερες χρησιμοποιούν πλέον αναβολικά τα οποία δεν έχουν δοκιμαστεί στο παρελθόν προσπαθώντας να βρουν αυτό το οποίο δεν θα ανιχνεύεται από τους ελέγχους δεν μπορείς να ξέρεις πως θα αντιδράσει ο οργανισμός μετά από κάποια χρόνια., δλδ κάνε παιδιά σαν να λέμε τώρα που μπορείς. Και μετά ανενόχλητα συνεχίζεις τα αναβολικά σου χωρίς να σπας τη «θεραπεία»..
η δράση τους είναι ενδοκυτταρική-δρουν πάνω στα ρεμβοσωμάτια των κυττάρων- άγνωστες λοιπόν οι αλλαγές που μπορεί να υποστεί το σώμα το μυαλό τα κύτταρα ακόμη και το DNA,πολύ πιθανόν να φοβούνται μια μετάλλαξη…
Παραλείψαμε το εύκολο και το προφανές και…χάσατε :))
πάντως και αυτά που ανέφερα τα έχω διαβάσει σε έντυπα.
ειδικά αυτό για τις «εκτρώσεις»,
έχει συμβεί σε κοπελίτσες της γυμναστικής
με τους…προπονητές τους (στο εξωτερικό )…
Oχι… οχι…. παραφωνε… λάθος κατάλαβες…. και επειδή είσαι καινούργιος σ’ αυτά… στην παραχωρούμε… να της δώσω το e-mail σου?
Ρε συ Κατερίνα… για πες του ποια είναι η Κρατοσβίλοβα
6 Φεβρουαρίου, 2007 στις 9:41 πμ
Δεν είχα σκοπό να το γράψω τέτοια ώρα αλλά με προκάλεσες …..πολύ
Τι στην ευχή έχουν οι Ρωμαϊκού τύπου αρένες που αξίζουν περισσότερο μελάνι από τα τόσα που συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας ;
Γιατί να παρακολουθήσω ποδόσφαιρο ή όποιο άλλο μαζικό άθλημα αφού στο τέλος θα καταλήξω να ακούω συζητήσεις περί σκευωριών κλπ που δεν οδηγούν πουθενά.
Ξέρω πολύ καλά την χαρά που σου προσφέρει και το κόλλημα και την εκτόνωση και το χάσιμο χρόνου αλλά θυμάμαι τον συμφοιτητή μου τον τον ΠΑΟΚτζη που γύριζε από τον αγώνα με τα μάτια να στάζουν αλκοόλ και «χαπάκια» και να μας λέει για τον πούστη τον διαιτητή που δεν είδε το πέναλτι και ταυτόχρονα δεν θυμόταν το μοναδικό γκολ του αγώνα.
Έναν αγώνα πρώτης Εθνικής παρακολούθησα στην ζωή μου και ορκίστηκα να μην ξαναμπώ σε γήπεδο
Ο αγώνας ήταν στημένος οι μισοί φανς ήταν ασφαλίτες για να ελέγχουν τους άλλους μισούς, οι παίκτες βαριόντουσαν και ο κόσμος έβριζε τους πάντες και τα πάντα και το ωραιότερο ήταν η ανάλυση του παιχνιδιού την άλλη μέρα από τις εφημερίδες τι τακτικές !!! περιγράφανε τι ανάλυση για την απόδοση των παικτών !!!! τι κριτική για τον διαιτητή !!!! μέχρι και τα συνθήματα του κόσμου περιγράφανε ότι και καλά εμψύχωναν την ομάδα τους ……..
Για το ότι όλοι εν΄χορό έβριζαν παίκτες και διοικήσεις τσιμουδιά.
Δεν λέω, αξίζει πραγματικά να παρακολουθείς το πλήθος που παρακολουθεί. Εμπεριέχει βέβαια και λίγη διαστροφή αντίστοιχη αυτής των Ρωμαίων στο κολοσσιαίο αλλά …..
Θα σταματήσω εδώ -τέτοια ώρα τέτοια λόγια τα τηλέφωνα έχουν σπάσει και εγώ γράφω εδώ- Για τα υπόλοιπα συμφωνώ το κοντράστ συμφωνίας – ασυμφωνίας με προκάλεσε μάλλον
καλημέρα
6 Φεβρουαρίου, 2007 στις 11:32 πμ
Εγώ θέλω να γράφω για το Σούμο. Αλήθεια λέω. Γαμάει και δέρνει. Όποτε το πετύχω στο Eurosport και δυστυχώς δεν ξέρω πότε ακριβώς έχει πρωτάθλημα, κολλάω τρελλά. Τρελλά όμως. Κάποτε έγραψα και στο βίντεο ένα απόσπασμα και το’δειχνα σε κάτι κολλητούς και με κοίταζαν. Τέλος πάντων, καλημέρα:)
6 Φεβρουαρίου, 2007 στις 2:59 μμ
Εγώ παρά λίγο να σχολιάσω. Μετά θυμήθηκα ότι δεν είμαι και αθλητικός συντάκτης. 🙂
6 Φεβρουαρίου, 2007 στις 4:45 μμ
TI NA SOU KANOUME POU DEN BOROUME NA SXOLIASOUME EMEIS OI ASXETES…
TIS KALISPERES MAS
6 Φεβρουαρίου, 2007 στις 6:52 μμ
Αν και παλιός αθλητής, η σχέση μου με το αθλητικό ρεπορτάζ είναι μηδενική, όθεν συνάγεται σήμερον το σινεμαδάκι παίζει «Σχολιασμός μηδέν».
Όχι όμως και με τους CITY.
Που πήγες και τους θυμήθηκες να με κάνης να γυρίσω 25 χρόνια πίσω, όταν ροβόλησα, ως νέος Πυθέας, να ανακαλύψω χώρες Κελτών τε Γότθων και Γαλατών.
Αχ, πούσαι βρε νιότη, πούλεγες πως θα γινόμουν άλλος…
(Τα βλέπεις τι μου κάνεις; )
6 Φεβρουαρίου, 2007 στις 6:53 μμ
Παιδια, τί έγινε;
Πετάμε την μπάλα στην κερκίδα;
6 Φεβρουαρίου, 2007 στις 8:03 μμ
δωστε πισωτην μπαλα ρεεε..γεια σου ρε αντωναρε
6 Φεβρουαρίου, 2007 στις 9:52 μμ
Ε τι σκας; στους πιτσιρικάκηδες επίδοξους αθλητικογράφους δεν απευθύνεσαι; Εγώ πάντως να ξέρεις παρά τα γεραματά μου, πάω και σκαλίζω και ανεβάζω την πιεσή μου προσπαθώντας να ανεβάσω ένα ρημάδι βίντεο στο μπλογκ μου από το γιου τουμπα. Τούμπες μ΄έκανε να κάνω το άτιμο. Ευτυχώς που έχω λίγο να χαθώ πριν από τα σκρίπτα.
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 2:26 πμ
Κύριε Αντώναρε (παίρνω το επίσημο ύφος)
είναι αργά στα 40 μου και βάλε, να σας ζητήσω να με υπολογίζετε σε ό,τι παρεμφερές προκύψει; Η κάβλα μου είναι άσβεστη.
Άσε που έχω και ένα σωρό ιδέες Μάνο…
Τι την άνοιξες αυτή την πληγή;;;
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 2:31 πμ
Εγκαινίασα ένα blog αθλητικού περιεχομένου παράλληλα με το diastimata. Παρά το ότι το περιεχόμενό του ήταν καθαρά ρεπορταζιακό (και μάλιστα με πληροφορίες που δε δημοσιεύονται) δέχτηκα ένα (1) σχόλιο στους πέντε μήνες ζωής του. Του ΄ριξα ένα delete που ήταν όλο δικό του. Φαίνεται ότι το Ίντερνετ δε σηκώνει, ακόμη, τις αθλοπαιδειές. Πάντως το μετάνοιωσα το σβήσιμο και είμαι μέσα αν ανοίξει κάτι ομαδικό (όπως και το παιχνίδι, άλλωστε).
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 3:42 πμ
diastimata, sofogreg… και όλοι (και όλες) που δεν μιλάτε… ξέρω γω… εδώ είμαστε… ας το δοκιμάσουμε… λίγη σκέψη θέλει… πολύ τρέλλα… ανοικτά μυαλά… κέφι και καθόλου ανταγωνισμό αναμεταξύ μας (ο φανατισμός επιβάλλεται χαχαχαχαχαχα)….
Εγώ κόβω από τώρα και τον Καλτσό μέσα…
Μμμμμμμ;
Σοβαρολογώ…
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 3:42 πμ
Εμένα να μην με καλέσεις διότι ως τέως του συναφιού μόνο στα άσχημα θα μπορούσα να σταθώ και αν αρχίσω να μιλάω τώρα για αναβολικά σπόνσορες εταιρίες και πόσο κρατικό χρήμα έχει ξοδευτεί για να κερδίσουμε μετάλλια θα πέσουν μηνύσεις και δεν το θέλουμε ε?
Φιλάκια.
(περιμένω να αρχίσουν τα όργανα πρώτα)
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 3:49 πμ
Θέλω και γυναίκες-blogger που υποφέρουν.
Θέλει ανάποδη σκέψη…
θέλει πρόζα…
θέλει μαγκιά…
θέλει μαλακία…
θέλει γκρίνια…
θέλει κινητό τηλέφωνο στην κερκίδα ή στον καναπέ…
θέλει ατμόσφαιρα φιλάθλου κι όχι ατμόσφαιρα εφημερίδας…
Θέλει τρομερό λέξιλόγιο
Δεν είναι δύσκολο μωρέ…
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 3:51 πμ
Ξεκίνησα να γράφω σχόλιο αλλά μεγάλωσε και έγινε ποστ… Δεν σε πειράζει αν του βάλω και εικονίτσες και το παραφωνιάσω ;)…
Δεν θα λέει και τίποτα σημαντικό, μόνο ότι δεν είχα – έχω καμιά ελπίδα να γίνω αθλητικός συντάκτης…
Αν και τώρα που το σκέφτομαι ούτε συντάκτης έχω ελπίδα, ούτε καν συντακ-σιούχος 😉
Καλημέρα πάντως και σε ευχαριστώ για την μουσική σου… Σε κρατάω ανοιχτό σαν τραντζιστοράκι…
Μήπως πιάνεις και Σκαι γιατί θέλω να ακούσω τις ειδήσεις και βαριέμαι να παώ στο σαλόνι;
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 3:57 πμ
Κατερίνα μου, θα σε κάνουμε columnist!
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 4:00 πμ
parafonos…μα αυτο λέω τόση ώρα…δεν θέλει συντάκτες το πράγμα… θέλει γνώμη… ακόμα κι αυτού που δεν ξέρει… ειδικό section πως το λένε ρε παιδί μου….
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 4:30 πμ
να με κάνετε ότι θέτε αρκεί να μου παράσχετε νομική υποστήριξη !
θα πάμε φυλακή λέμε Μάνο αγάπη μου!!!
αλήθεια έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί πλέον όλες μα όλες οι «μεγάλες» αθλήτριες κάνουν παιδιά πολύ νέες?
οποίος απάντηση στην ερώτηση του κουίζ θα κερδίσει ένα βράδυ με την Κρατοσβίλοβα!
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 4:37 πμ
… για να προλάβουν να τρέξουνε μαζί τους σκυταλοδρομία.
Κρατοσβίλοβα ε;
Μμμμμμ δεν την είχα αυτη την φαντασίωση…
Τωρα που μεβλαλες σε τριπάκι θα το δουλέψω….
Αυτη καλέ, δεν είναι η απάντηση;
Εσείς ξέρετε γιατί ο Καστίγιο σταμάτησε να κάνει καμώματα και δεν θέλει πια να φύγει από την Ελλάδα;
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 4:40 πμ
Ξέρετε γιατί ο Γιώργος Σιδέρης… έπαιρνε παραμάσχαλα το σεντερμπακ, το λίμπερο το αμυντικό χαφ και τον φροντιστή της αντίπαλης ομάδας και τους έβαζε μέσα στα δίκτυα;
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 4:45 πμ
νο! νο!
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 4:53 πμ
Να σου πω και κατι άλλο Κατερινακι… και σενα sofo και diastimata … σ’ αυτο το μέσον δεν έχει τόσο σημασία η πληροφορία (τί να χτυπήσεις μωρέ; Το goggle;) αλλά τό πώς την λες την πληροφορία…
Η αγαπημένη μου προσέγγιση είναι η ανθρωποκεντρική.
Δηλαδή…
Γιατί Κατερίνάκι μου, εσυ ξέρες γιατί οι αθλητριες κάνουν παιδιά νέες; Ή σουν αθλήτρια; Είχες γκόμενο αρσιβαρίστα; Ο αδελφός σου είναι πρωταθλητής Ελλάδος στον κούκο μονό…Κι αν δεν συμβαίνει τίποτα απ’ αυτά….
Ρε παιδί μου, εννοώ ότι γράφεις στο blog σου για τα προσωπικά σου (κι όχι μόνο), αλλά βασικά έχεις κάνει μια λεπτομερή περιγραφή του ποια είσαι… αυτο ισχύει για όλους…
Δηλαδή sofo… εσύ έχεις απωθημένο μ’ αυτο…
Μπράβο! Θα γράφεις απωθημένα.
Εσί diastimata σπάστηκες που δεν σου άφησαν comments στην προσπάθεια σου… γκρίνιαζε όσο θες….
Θέλει , με άλλα λόγια ρόλο…
Λέω να ανοίξω στο wordpress ενα blogaki να βάζουμε μια ερώτηση ενα θέμα και να γίνεται της πουτάνας στα comments… k.l.p.
MMMMMMM;
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 4:55 πμ
sorry εσβησα μια πρόταση στο παραπάνω commentQ
…. κι αν δεν είσαι τίποτα απ’αυτά…NOPROBLEMO…φτιάξε μια περσόνα…. σιγά το πράγμα… παλιά μας τέχνη κόσκινο των bloggers.
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 5:00 πμ
το ορμονικό σύστημα δουλεύει σε φουλ ρυθμούς…
το τελειότερο αναβολικό…
ΥΓ. ΕΑΝ κερδίσω, το βραβείο στον οικοδεσπότη…
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 5:03 πμ
Xaxaxaxaxaxa michelan….
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 5:04 πμ
Δεν μου λες Κατερίνα…μπας και η συγκάτοικος σου είναι η Κρατοσβίλοβα και μας το φέρνεις σιγά-σιγά;
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 5:16 πμ
Κύριε Μανώλη,
δεν ξέρω αν εσάς σας διαφεύγουν,
αλλά εμείς διαβάζουμε και τις υποσημειώσεις…
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 5:52 πμ
Μα για τις υποσημειώσεις γέλαγα…
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 6:09 πμ
παω να ασχοληθω λιγο με το γκομενακι γιατι θα με στειλει και θα σας απαντησω αυριο στο ερωτημα..
λαθος κανατε …
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 6:14 πμ
το κατάλαβα αυτό…και εγώ γέλαγα-για την πάσα…
Κρατοσβίλοβα…μπρρρρρ!!!
ΥΓ. για τις άλλες τις υποσημειώσεις έλεγα…
της συγκατοίκου…
αχ! ρε Μάνο, Ξεκουκουλωτάκης έγινα…
δεν πειράζει όμως,
για σένα χαλάλι!!! χαχαχα…
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 6:24 πμ
ωπ! χάνουμε την …Κρατοσβίλοβα!
μια και το κάναμε chat , να πούμε και μια δεύτερη απάντηση:
-καλύπτουν με αυτόν τον τρόπο τα αναβολ. που έδιναν ή θα δώσουν…
να πω και μία τρίτη;
-μένουν έγκυες και μετά «ρίχνουν» τα έμβρυα, για τους λόγους που είπαμε στην πρώτη απάντηση…
πάω να ανοίξω την Δομή, Καλημέρα…!!!
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 7:03 πμ
πλακούντας;;;
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 7:39 πμ
Δεν έχω ιδέα… γαμω το γκομενάκι της γαμώ…
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 2:23 μμ
Απάντηση.
Οι περισσότερες χρησιμοποιούν πλέον αναβολικά τα οποία δεν έχουν δοκιμαστεί στο παρελθόν προσπαθώντας να βρουν αυτό το οποίο δεν θα ανιχνεύεται από τους ελέγχους δεν μπορείς να ξέρεις πως θα αντιδράσει ο οργανισμός μετά από κάποια χρόνια., δλδ κάνε παιδιά σαν να λέμε τώρα που μπορείς. Και μετά ανενόχλητα συνεχίζεις τα αναβολικά σου χωρίς να σπας τη «θεραπεία»..
η δράση τους είναι ενδοκυτταρική-δρουν πάνω στα ρεμβοσωμάτια των κυττάρων- άγνωστες λοιπόν οι αλλαγές που μπορεί να υποστεί το σώμα το μυαλό τα κύτταρα ακόμη και το DNA,πολύ πιθανόν να φοβούνται μια μετάλλαξη…
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 2:57 μμ
Παραλείψαμε το εύκολο και το προφανές και…χάσατε :))
πάντως και αυτά που ανέφερα τα έχω διαβάσει σε έντυπα.
ειδικά αυτό για τις «εκτρώσεις»,
έχει συμβεί σε κοπελίτσες της γυμναστικής
με τους…προπονητές τους (στο εξωτερικό )…
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 6:41 μμ
παιδιά συγνώμη αλλά ποιά έιναι η Κρατοσβίλοβα 😉
και γιατί όλοι θέλουν να κοιμηθούν μαζί της 🙂
(για να μην νομίζεις ότι λέω μπούρδες για την ασχετοσύνη μου)
7 Φεβρουαρίου, 2007 στις 7:16 μμ
Oχι… οχι…. παραφωνε… λάθος κατάλαβες…. και επειδή είσαι καινούργιος σ’ αυτά… στην παραχωρούμε… να της δώσω το e-mail σου?
Ρε συ Κατερίνα… για πες του ποια είναι η Κρατοσβίλοβα
8 Φεβρουαρίου, 2007 στις 3:03 πμ
ειναι μια μοντελα τυπου Σκλεναρικοβα…
υπαρχει μια περιπτωση να εχει και κατι μακρυ αναμεσα στα ποδια τωρα πια αλλα και παλι δεν ειμαι εντελως σιγουρη..