καλημέρα μάνο
σε νιώθω πολύ με αυτή την ιστορία .
Εχω και εγώ μια φίλη , αρκετά μεγαλύτερη απο εμένα , λεσβία .
Η δικιά της αλήθεια για τον κόσμο εκεί εξω ήταν πολύ διαφορετική και απο έναν άνδρα ομοφυλόφιλο αλλα και απο έναν straight.
Συχνά αστειευόμενη έλεγε ότι αν είσαι λεσβία ,ή πρεπει να έισαι φορτηγατζής , για να πείθεις τους πάντες ότι ουσιαστικά είσαι άντρας ( οπότε δεν δημιουργείς φόβο πουθενα ) ή καλόγρια γιατί έτσι όλοι πιστεύουν ότι δεν έιχες άλλη διέξοδο.
Η ιδέα ή( η έννοια αν θες ) ότι μια κυρία δεν χρειάζεται , δεν θέλει , έναν άντρα για να συνάψει σχέση και να ζήσει μαζί του θεωρείται ακόμα τρομάκτική.
Μου την θυμισες τώρα και έχω να της μιλήσω καιρό (εννοείται ότι μου έδινε τις καλύτερες λύσεις στα γκομενικά θέματα :P)
Εμένα μου θύμισες το σχολείο μου…πήγαινα σε καλόγριες ..
Μετά στο πανεπιστήμιο και αργότερα στη δουλειά όταν με ρωτούσαν σε ποιο σχολείο πήγαινα και τους έλεγα στις καλόγριες, μου έλεγαν έκπληκτοι:
«Ρε συ εκει είναι όλες λεσβίες!!!!!»
κόκκαλο εγώ η καημενη….
καλημερα
«Βασικά τους ενοχλεί η ιδέα ότι εκείνες μισούν τους άνδρες.»
Στις περιπτώσεις που αυτό ισχύει είναι φυσιολογικό να πειράζει τους άντρες… Δηλαδή εσένα αν κάποιος σε μισεί δε σε ενοχλεί? Και υπάρχουν κάποιες που όντως δείχνουν να μισούν τους άντρες…
Γενικώς δε μπρώ οτιδήποτε το κραγμένο και οτιδήποτε που φωνάζει κοίτα με, είτε straight είτε gay… Κατά τ’άλλα no prob whatsoever ^^
Καλημέρες
Emena pali me eknevrizei pou sthn koinwnia pou zoume exoume sunh8isei na akoume ti dhlwnei o ka8enas kai eidika o,ti afora stis se3oualikes protimhseis tou. Katse, re file, egw sou eipa ti ekana x8es vradu sto krevvati mou? Giati vgaineis esu kai to diadhlwneis? Nai, oi an8rwpoi einai periergoi na doun sthn thleorash ti shmainei omofulofilia. Ase pou exoun diafhmistei ta mala! Alla me thn idia logikh pou provaloun ta media thn omofulofilia, 8a eprepe na provaloun kai thn «straight» ekdoxh ths.Omoiws, (asxeto,alla twra to 8umh8hka) opws ta media apokaloun tous tromokrates «mousoulmanous» etsi kai tous upoloipous polites 8a eprepe na tous onomazoun or8odo3ous, ka8olikous, protestantes k.o.k. Proswpika pistevw oti h epoxh ths epanastashs twn gay an8rwpwn mas exei prosperasei.
Eisai/eimai omofulofilos? Ok, so what?Prepei na to kanoume 8ema? An8rwpos den eisai?
OI GINAIKES ME AYTES TIS IDIETEROTHTES EINAI PADOU.
OI AKSIOPREPEIS DEN VGOUNOUN POTE NA TO FONAXOUN TIS PROTIMISEIS TOUS. DEN XREIAZETAI KAN NA STO APOKALYPSOUN OI IDIES. TO PRAGMA KANEI BAM APO MONO TOU. BEITE LIGO VATHITERA STIS SKEPSI MIAS GINAUKAS, KOITAKSE TIN KINISI THS, TON TROPO POU MILA. POU KOITAZEI… KAI TOTE THA TA XASETE (KAI DEN MILAO GIA DALIKIERISES H’ KRAGMENES).
EINAI PADOU…. ESEIS DEN VLEPETE. KSYPNISTE…
PS : MANO TOSA XRONIA STO KOURBETI THS DHMOSIOGRAFIAS THA PREPE NA KSERES KALA OTI OI STRAIGHT GYNAIKES STO XORO EINAI ELAXISTES…
KAI SY GRAFEIS MONO GIA MIA POU GNORIZEIS????????????
KSEREIS POLY PERISOTERES AP’OTI FADAZESAI.
(AN KAI KATALAVAINO OTI TO SIGEKRIMENO POST TO AFIEROSES SE MIA FILI KAI OXI SE MIA LESVIA)
Μια χαρά μου φαίνεται η Μάρθα…Πολύ πιο ισσοροπημένη από πολλές straight. Η σεξουαλική προτίμηση του καθενός είναι ακριβώς αυτό. Προτίμηση. Το άσχημο είναι όταν η προτίμηση γίνεται κράχτης. Ειδικά για τους άντρες με απωθεί πολύ η εικόνα της κραγμένης αδερφής. Αξιοπρέπεια. Σε όλους και για όλα. Και ψυχή. Αυτά μετράνε.
@ μαργαρίτα, έχεις δίκιο…η αλήθεια τους είναι εντελώς διαφορετική.
@ allmylife καλημέρα Παξινού.
@ πρεζα TV… αλήθεια; Θα έχει πολύ ενδιαφέρον
@ NanaTsouma Χαχαχαχαχαχα…έχεις δίκιο… Πάντως πρέπει να πω ότι όσες γυναίκες γνωρισα που πήγαιναν στις Καλόγρηες…ήταν υπέροχες και πολύ θηλυκές.
@ it is Μα δεν νομίζω ότι ΜΙΣΟΥΝ τους άνδρες. Ετσι νομίζουμε εμείς… απλώς δεν θέλουν να είναι (ερωτικά) μαζί μας… Τους επιτρέπεται νομίζω… Για μας πάντως πιστεύουν ότι (ερωτικά) είμαι απίστευτα βαρετοί. Δεν είναι υποχρεωτικό να έχουν άδικο ε;
Καλημέρες
@Valisia Eμ… φαντάσου τα βλέπεις εσύ έτσι στην Αγγλία. Σκέψου εδώ τι γίνεται… Α, και μια μια μικρή λεπτομέρεια: Εμείς εδώ στην Ελλάδα τους τρομοκράτες δεν τους λέμε «μουσουλμάνους»…Call me, γιατί δεν μπορώ να σε πιάσω…Καλό μήνα και σε σένα.
@Na sai kala.. Πολύ καλά το περιγράφεις… μόνο βρε παιδί μου, πώς την είδες ότι έχω συναντήσει μόνο μία (την φίλη μου)… είχα την αίσθηση, ότι δεν γράφω αυτό… απλώς αναφέρθηκα συγκεκριμένα στην Μάρθα.
@thrills@chills Συμφωνώ ότι η σεξουαλική προτίμηση δεν πρέπει να γίνεται κράχτης.
@ An Lu Mεγάλη αλήθεια μικρή μου. ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ. Σε έναν τέτοιο κόσμο ακόμα και οι gay ανδρες, έχουν το πρώτο βήμα…
Απίστευτο;
Στο κείμενο σου θα σταθώ μόνο στο γεγονός πως απελευθερώθηκε μετά τον θάνατο της μητέρας εκεί είναι το όλο θέμα η καταπίεση της ταυτότητας μας όχι για να μην μας απορρίψει το σύστημα αλλά για να μην πληγώσουμε αγαπημένους αυτό είναι ότι πιο βασανιστικό θεωρώ.Γνωρίζω ζευγάρια λεσβιών που ζουν χρόνια μαζί και δεν αποκαλύπτουν την σχέση τους αν και είναι πασιφανές,από την άλλη απολύτως κατανοητοί οι λόγοι που το κάνουν νομίζω πως δεν θέλουν να προκαλούν.
Όσο τώρα για την συντροφικότητα τον έρωτα το πάθος τις εξάρσεις οι περισσότεροι άνθρωποι τα ίδια τραβάμε..
Χαίρομαι όταν οι φίλοι είναι καλά και ευτυχισμένοι στην σχέση τους.
Αν αγαπιέσαι και αγαπάς δεν έχει σημασία: ένα Κινέζο ή μια κομμώτρια από τον Σύριο ή ένα ψάρι στο ενυδρείο όλα είναι σχετικά και πολύ προσωπικά.
Υγ.Μάνο αγαπημένε μου αν είχες φαγούρα αυτές τις μέρες είναι γιατί σε κουτσομπόλευα με τις ώρες με την βοήθεια ακριβοθώρητου bloger εκ γηραιάς Αλβιόνας../τον φιλοξενούσα..
Συμπαθώ τις λεσβίες γιατί έχουμε τα ίδια γούστα.
Για μένα πάντως, όλο το «ζουμί» τους ποστ σου ήταν σ’ αυτή την παράγραφο:
«Και ξαφνικά η φίλη μου Μάρθα έγινε γυναίκα.
Δηλαδή –για να μην λέω βλακείες- πάντα γυναίκα ήταν… αλλά τώρα έγινε μαλακή… κάνει πίσω… κάνει χώρο… δεν μιλάει συνεχώς… δεν επιτίθεται… ναρκισσεύεται… και λέει ναι σε πράγματα που με αφησαν με ανοικτό το στόμα.»
Για καθίστε ρε παιδιά που σας ενοχλούν οι «κραγμένες». Δηλαδή λέτε το ίδιο και για τις γυναίκες που φορούν μίνι και ξώβυζα;;;; Κραγμένη γυναικεία σεξουαλικότητα δεν είναι αυτό; Ή οι άντρες που φορούν ξέρω γω, γραβάτα;;;
Μιλάμε είστε πολύ κολλημένοι. Εμένα αυτό που μ΄ενοχλεί είναι να είναι κάποια λεσβία και να φοβάται να το πει. Να είναι κάποιος gay και να φοβάται να εκφραστεί όπως γουστάρει ή να πει «χρυσή μου» στον γκόμενο γιατί εσείς περιμένετε στην γωνία να κράξετε. Να είναι τραβεστί και να κυκλοφορεί αναγκαστικά με γραβάτα γιατί το ρίμελ είναι απαγορευμένο και προδίδει «κραγμένη» συμπεριφορά.
Έλα, σκεφτείτε το λίγο. Αναλογικά αν στον κόσμο κυριαρχούσαν οι ομοφυλόφιλοι, είναι σαν να έχεις μια γυναίκα που της απαγορεύεις να επιδεικνύει το φύλο της μόνο και μόνο γιατί δεν είναι (ακόμα) κοινωνικά αποδεκτό. That’s pure racism.-
Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Εκεί που θα συμφωνήσω και θα ρίξω ψήφο και με τα δύο χέρια, είναι ότι στη δουλειά όλες οι λεσβίες είναι σπαθί! Σε όποια δουλειά κι αν βρέθηκα (και βρέθηκα σε πολλές) πάντα υπήρχε τουλάχιστον μία -φανερή. Κι ήταν η πιο επαγγελματίας από τους επαγγελματίες. Κι όταν έλεγε κάτι, ήταν αυτό που έλεγε. Σταράτα λόγια. Τώρα τα υπόλοιπα, όπως είπε και ο / η chils$thrils, είναι προτίμηση.
Το λαθος ειναι που λεμε λεσβια και οχι Λεσβια.Και αυτο που κανει τη φιλη μας τη Μαρθα να ειναι εξαιρετικη γυναικα και εξαιρετικη Λεσβια ειναι πως αγαπαει τους αντρες και τις γυναικες εξισου.Γεννηθηκε μ’αυτο το δωρο.
Πολύ χάρηκα για
πολύ χάρηκα με αυτό που έγραψες σήμερα. Γιατί είναι απλά θεϊκό τους ανθρώπους που αγαπάμε, τους φίλους μας (εγώ τους λέω η οικογένεια που διάλεξα), να τους δεχόμαστε έτσι όπως ακριβώς είναι. Καμία θέση δεν έχει η κριτική ή οι ερωτήσεις τύπου »γιατί δεν είσαι όπως εγώ;». Κι άμα εγώ λολαίνομαι κάθε που βλέπω έναν Μητσάκο πχ πρέπει το ίδιο να παθαίνει και η Μάρθα; και η Ειρήνη;
Μακριά από μας ο ρατσισμός κάθε είδους
Φιλιά στη Μάρθα και ευχές για να λάμπει όσο γίνεται περισσότερο
οι σεξουαλικές επιλογές όσο και αν επηρεάζουν και διαμορφώνουν χαρακτήρα και συμπεριφορά δεν σε κάνουν καλύτερο ή χειρότερο άνθρωπο ας ξεκολλήσουμε από γελοία. στερεότυπα.
‘η λεσβία είναι καλή ο ομοφυλόφιλος κακός» ή το αντίθετο είναι εντελώς ατυχές .
Εγώ που είμαι ετεροφυλόφιλη χειρότερη συμπεριφορά σε θέματα δουλειάς από άνδρες ετεροφυλόφιλους έχω δεχθεί,ίσως γιατί περισσότεροι άνδρες είναι αφεντικά παρά γυναίκες.. αλλιώς τα ίδια σκατά..
Θα ήθελα, να σου προτείνω, να δεις τη σειρά «The L word» και φαντάζομαι, πως, όπως και ‘γω, θα δεις τις λεσβίες με άλλα μάτια. Αν και όπως λες, έχεις εμπειρία, κάτι που εγώ δεν έχω.
Ειλικρινά, είναι πολλά τα πράγματα που δεν ξέρουμε γι’ αυτές τις γυναίκες και ασφαλώς δε μιλάω από τη National-Geographic πλευρά του θέματος. Γυναίκες όχι ως αξιοθέατο, αλλά ως ισότιμα μέλη μιας κοινωνίας και μάλιστα εξαιρετικά δυναμικά, ευαίσθητα, αλλά και στριμμένα, άγρια, αδίστακτα, όπως όλοι μας.
Όσο αμερικανιά και αν είναι ως σειρά, με έκανε να τις σεβαστώ ακόμα περισσότερο και να προβληματιστώ για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
Εστιάζοντας στην σεξουαλική προτίμηση -ή επιλογή, όπως θέλετε πήτε το- μήπως κάνουμε και οι υπέρ όσο και οι κατά, ένα λάθος παραλείψεως σημαντικό; Θέλω να πω μήπως εστιάζοντας στο χαρακτηριστικό «ομοφυλόφιλος» ή «λεσβία» απαλείφουμε τον παράγοντα ότι μιλάμε για άνθρωπο όπως όλοι μας, με αυτόνομη προσωπικότητα, με συναισθήματα δικά του/της, με αρέσκειες και απαρέσκειες, που τα εκφράζει με το δικό του τρόπο, όπως κάθε άλλος άνθρωπος και κυρίως: ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟ ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να τα εκφράζει όπως όλοι μας;
Γιατί άραγε μας απασχολεί τόσο πολύ, θετικά ή αρνητικά, το ότι ο τάδε είναι ομοφυλόφιλος σε σημείο που να παραβλέπουμε ποιά είναι η ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ του, οι γνώσεις του, οι ικανότητές του, το έργο του, η δημιουργία του, τα ταλέντα του;
Γιατί εγώ δηλαδή που θεωρούμαι φυσιολογικός -παρά τις όσες φοβίες ή νευρώσεις μπορώ να κουβαλάω μέσα μου- μόνο και μόνο επειδή αρέσκομαι στις σχέσεις με το αντίθετο φύλο και ίσως να είμαι ντενεκές ξεγάνωτος και κτήνος στις κοινωνικές και οικογενειακές μου σχέσεις, να έχω το δικαίωμα να «γουστάρω» αυτό που γουστάρω, χωρίς αυτό να επιδέχεται αμφισβητήσεις, ενώ ο γκαίυ ή η… γκέυσα να μην το έχουν;
Γιατί ο φασιστικός σεξισμός του στραίητ να θεωρείται φυσικός και η διάθεση του ομοφυλόφιλου να εκδηλώση την αρέσκειά του, όπως αυτός/η αισθάνεται ότι θέλει να το κάνη, να ανάβη τις πυρές του auto da fe;
Και ξέρω πως η άρνηση αυτή πολλών να δεχτούν το διαφορετικό δεν είναι απλώς ζήτημα προκαταλήψεων, (π.χ. την ομοφιλοφιλία του αφεντικού του την αποδέχεται σιωπηρά, αν δεν υπερθεματίζει κιόλας -δεδομένης της ευκαιρίας- μπροστά του) γι αυτό κι αναρωτιέμαι μήπως είναι μια καταπιεσμένη τάση, ένα απωθημένο που μεταλλάσεται και σαν τέρας κατασπαράζει την ψυχή του και καλά «καραστραίητ»;
Ναι, ξέρω!.. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Αλλά γιατί πρέπει και καλά να την καλύψη γεμίζοντάς την με πτώματα «διαφορετικών»;
Είναι πια η κοινωνία μας τόσο καθαρή κατά τα άλλα, τόσο αμόλυντη κι απαλλαγμένη από υποκρισία και «αμαρτήματα» που τα αδιάφθορα (ε, καλά τώρα…) μέλη της αισθάνονται ότι έχουν το δικαίωμα να βάλουν κατά των «πούστηδων» και των «σερνικοθήλυκων»;
Φράση συνηθισμένη «άντρακλα»: «Μα δεν είμαι εναντίον των ομοφυλόφιλων. Έχω πολλούς φίλους που είναι «τέτοιοι». Αλλά αυτός/ή είναι επιθετικός/ή και δεν μπορώ να δεχτώ να το διατυμπανίζει με τέτοια θρασύτητα».
Είναι βλέπετε θρασύτητα αυτό και δεν είναι θρασύτητα και φτήνεια και ποταπότητα να διηγείται στους φίλους του πως «τη ξέσκισε τη… γκαργιόλα χτες το βράδυ», με όνομα και λεπτομέρειες συν τοις άλλοις, ίσως και φωτογραφίες στο κινητό.
Τους/ις θέλει μάλλον σιωπηλούς/ες και υποταγμένους/ες στις δικές του νόρμες και το «κουσούρι» τους να το κρατάνε κρυφό. Όπως του έμαθε η μάνα του πως πρέπει να είναι σεμνές και λιγομίλητες οι «σωστές και τίμιες γυναίκες».
Όσο για το γεγονός ότι η λεσβία δεν τον δέχεται σαν τρίτο στην παρέα… ε, αυτό κι αν είναι από τ’ άγραφα. «Ποιά νομίζεις οτ’ είσαι, μωρή ανώμαλη;» (Αν τον δεχότανε τι θα ήταν; Αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ, δυστυχώς).
Συμπαθάτε με! Μάλλον κάτι θα έφαγα και με πείραξε…
—————
@ Νανά Τσούμα. Δίκιο έχουν οι άνθρωποι. Στα κινηματογραφικά έργα που αρέσκονται οι συνομιλητές σου τα λεσβιακά όργια είναι πάγια τακτική στα σχολεία των καλογριών. Άσε τι γίνεται στη ζωή. Δες μόνο σε ποιό ονειρικό κόσμο ζουν αυτοί.
Σίγουρα πάντως δεν ήθελαν να σε προσβάλλουν. Μάλλον τη φαντασίωσή τους προσπαθούσαν να σου εκφράσουν και τόκαναν με το δικό τους ιδιαίτερο τρόπο, ως αγενή κύμβαλα αλαλάζοντα.
M’αρέσει πολύ η κουβέντα.
Μου αρέσει γιατί έχει από όλα.
κατά τη γνώμη μου, η σεξουαλική επανάσταση (έτσι την λένε…τί να κάνω;) μπαίνει στην τελική της φάση, με την αποδοχή των ανθρώπων… κι όχι με την αποδοχή ή όχι των προτιμήσεων τους.
Ενθουσιάζομαι ιδιαιτέρως (και στα comments γράφουν ακόμα (πόσο γλυκό!) τα ρήματα σε -η, όταν προηγείται «να», «θα»
Αυτό ακριβώς είναι το βήμα μπροστά.
respect
Λυκάων, δεν μπόρεσα να σου στείλω comment, (δεν γινόταν να log in…τί μαλακία κι αυτή!), αλλά το ποστ σου, «Mαζί με το βασιλικό ποτίζονται και τ’ άστρα!» είναι υ-πέ-ρο-χο.
Συστήνω σε όλους να το διαβάσουν.
Συμπληρωματικά σου λέω ότι μου έχει συμβεί τ(περίπου) το ίδιο και σε μένα με τα λουλούδια μου στο μπλακόνι.
Νομίζω ότι τα σχόλια των περισσότερων εδώ μέσα είναι προσβλητικά για τους ομοφυλόφιλους/ες. Τι πάει να πεί κάνε ότι θες στο κρεβάτι σου και μετά μόκο; Οι ετεροφυλόφιλοι κάνετε ότι θέλετε στο κρεβάτι σας και μετά δεν μιλάτε για τις σχέσεις σας; Δεν βγαίνετε στο δρόμο προκλητικά και χαμουρεύεστε; Δεν κάνετε βόλτες με τις οικογένειες σας; Δεν πιάνεστε χέρι-χέρι; Αφήστε τους ανθρώπους να εκφραστούν όπως θέλουν… Έχετε δει πολλούς gay ή λεσβίες να φιλιούνται στον δρόμο; Εσείς μας κάνετε να φοβόμαστε και να ντρεπόμαστε για τους εαυτούς μας και να κρυβόμαστε. Δεν είμαστε μόνο κρεβάτι και sex. Έχουμε τις ίδιες ανάγκες με εσάς. Και οικογένειες μερικοί θα θέλαμε να κάνουμε και παιδιά να μεγαλώσουμε. Και τι ύφος είναι αυτό «οι φίλες μου οι λεσβίες»; Ο Πρέζας T.V έχει ένα από τα πιο ομοφοβικά blog κα εδώ λέει ότι θα έχει πολύ ενδιαφέρον η ταινία για τον ψυχισμό των λεσβιών… Αυτές είναι οι τυπικές συμπεριφορές των τζάμπα-μάγκα αντρών που βρίζουν τους gay αλλά κ…νουν με τις λεσβίες. Ποιος σας είπε ότι θέλουν να τις αντιμετωπίζετε έτσι τις λεσβίες; Είστε απαράδεκτοι.
καλησπέρα σας 🙂
χάρηκα πολύ όταν διάβασα το post γιατί μόλις την προηγούμενη μέρα συζητούσα με την κοπέλα μου για το πώς αντιμετωπίζεται η ομοφυλοφιλία γενικότερα και η γυναικεία ομοφυλοφιλία ειδικότερα στην Ελλάδα. Είμαι λεσβία, ζω στο Λονδίνο και η κοπέλα μου δεν είναι Ελληνίδα. Πάνω-κάτω, της έλεγα τα ίδια πράγματα που έγραψες Μάνο στο κείμενό σου – ότι, κατά την άποψή μου, η γυναικεία ομοφυλοφιλία γίνεται δυσκολότερα αποδεκτή από την ανδρική, ίσως μάλιστα ορισμένες φορές να μη λαμβάνεται καν σοβαρά ως τρόπος ζωής αλλά μάλλον ως καπρίτσιο, πειραματισμός κλπ. – βέβαια μπορεί να κάνω και λάθος σ’αυτό.
Ευτυχώς, εδώ που βρίσκομαι, μπορώ να κυκλοφορώ με τη σύνροφό μου στο δρόμο και να της κρατώ το χέρι, μπορώ να της δώσω ένα φιλί στη μέση του δρόμου ενώ γελάμε για κάτι ασήμαντο και νιώσουμε τόσο ερωτευμένες η μια με την άλλη, μπορώ να την κρατήσω αγκαλιά και να της χαϊδέψω το μέτωπο και να την κοιτάξω στα μάτια όταν πίνουμε ένα ποτό σε κάποιο μπαρ. Εντάξει, υπάρχουν πάντα κάποιοι που θα μας κοιτάξουν λίγο αιφνιδιασμένοι ή άντρες που θα μας την πέσουν γιατί θέλουν να μας ρίξουν στο κρεβάτι μαζί. Από την αρχή πάντως της σχέσης μας αποφάσισα να μην βάλω τον εαυτό μου στο περιθώριο αποφεύγοντας να εκφράσω τον έρωτά μου δημόσια από φόβο κακεντρεχών σχολίων. Και δεν πιστεύω ότι προκαλώ. Όπως φερόμουν με άντρες συντρόφους μου παλιότερα, έτσι φέρομαι και τώρα. Μόνο που η σύντροφός μου είναι γυναίκα, όπως είμαι κι εγώ. Δεν διαφημίζω τη σχέση μου ή τη σεξουαλική μου προτίμηση, απλώς εκφράζω τρυφερότητα στο βαθμό που νιώθω ότι δεν προκαλώ, στο βαθμό που δεν με προκαλεί κι εμένα οποιοδήποτε ζευγάρι, ετερο- ή ομοφυλόφιλο (αν και ομολογώ ότι δεν θα σοκαριστώ και εύκολα…)
Αναρωτιέμαι όμως αν θα μπορούσα να φερθώ αναλόγως στην Ελλάδα, στην Αθήνα συγκεκριμένα, και θα με ενδιέφερε να ακούσω απόψεις κι εμπειρίες σχετικά με το ζήτημα, καθ’ότι ζω στο εξωτερικό αρκετό καιρό κι έχω χάσει αρκετά την επαφή με την ελληνική πραγματικότητα
Πάντως, σχετικά με το ερώτημα της Valisia, οι λόγοι για τους οποίους κάποιοι ομοφυλόφιλοι ίσως και να επιλέγουν να «διαδηλώνουν» το τι κάνουν στο κρεβάτι τους, το λεγόμενο out and proud αν θες, έχει πάρα πολλούς λόγους, κοινωνικούς και ιστορικούς, και αφορά πολλά περισσότερα ζητήματα από το απλοϊκό » είμαι διαφορετικός άρα ανατρεπτικός και γουστάρω να σας το πετάω στη μούρη» που μπορεί να βλέπουν πολλοί.
ουφ, συγγνώμη για την κατάχρηση του χώρου… μ’αρεσε πολύ το κείμενό σου Μάνο γιατί είναι καθαρό και ειλικρινές. παρεμπιπτόντως, εμένα ο τίτλος δεν με προσέβαλε καθόλου dimitrisg., απεναντίας θα έλεγα…….
πείτε ό,τι θέλετε! 
1 Φεβρουαρίου, 2007 στις 9:59 πμ
καλημέρα μάνο
σε νιώθω πολύ με αυτή την ιστορία .
Εχω και εγώ μια φίλη , αρκετά μεγαλύτερη απο εμένα , λεσβία .
Η δικιά της αλήθεια για τον κόσμο εκεί εξω ήταν πολύ διαφορετική και απο έναν άνδρα ομοφυλόφιλο αλλα και απο έναν straight.
Συχνά αστειευόμενη έλεγε ότι αν είσαι λεσβία ,ή πρεπει να έισαι φορτηγατζής , για να πείθεις τους πάντες ότι ουσιαστικά είσαι άντρας ( οπότε δεν δημιουργείς φόβο πουθενα ) ή καλόγρια γιατί έτσι όλοι πιστεύουν ότι δεν έιχες άλλη διέξοδο.
Η ιδέα ή( η έννοια αν θες ) ότι μια κυρία δεν χρειάζεται , δεν θέλει , έναν άντρα για να συνάψει σχέση και να ζήσει μαζί του θεωρείται ακόμα τρομάκτική.
Μου την θυμισες τώρα και έχω να της μιλήσω καιρό (εννοείται ότι μου έδινε τις καλύτερες λύσεις στα γκομενικά θέματα :P)
1 Φεβρουαρίου, 2007 στις 10:22 πμ
καλημέρα Θωμά.
1 Φεβρουαρίου, 2007 στις 11:34 πμ
Σε λιγο καιρο θα δημιουργηθει η πρωτη ελληνικη ταινια,σημειο αναφορα στις λεσβιες και στο ψυχισμο τους.
Θα εχει πολυ ενδιαφερον!
1 Φεβρουαρίου, 2007 στις 11:36 πμ
Εμένα μου θύμισες το σχολείο μου…πήγαινα σε καλόγριες ..
Μετά στο πανεπιστήμιο και αργότερα στη δουλειά όταν με ρωτούσαν σε ποιο σχολείο πήγαινα και τους έλεγα στις καλόγριες, μου έλεγαν έκπληκτοι:
«Ρε συ εκει είναι όλες λεσβίες!!!!!»
κόκκαλο εγώ η καημενη….
καλημερα
1 Φεβρουαρίου, 2007 στις 11:55 πμ
«Βασικά τους ενοχλεί η ιδέα ότι εκείνες μισούν τους άνδρες.»
Στις περιπτώσεις που αυτό ισχύει είναι φυσιολογικό να πειράζει τους άντρες… Δηλαδή εσένα αν κάποιος σε μισεί δε σε ενοχλεί? Και υπάρχουν κάποιες που όντως δείχνουν να μισούν τους άντρες…
Γενικώς δε μπρώ οτιδήποτε το κραγμένο και οτιδήποτε που φωνάζει κοίτα με, είτε straight είτε gay… Κατά τ’άλλα no prob whatsoever ^^
Καλημέρες
1 Φεβρουαρίου, 2007 στις 11:58 πμ
Emena pali me eknevrizei pou sthn koinwnia pou zoume exoume sunh8isei na akoume ti dhlwnei o ka8enas kai eidika o,ti afora stis se3oualikes protimhseis tou. Katse, re file, egw sou eipa ti ekana x8es vradu sto krevvati mou? Giati vgaineis esu kai to diadhlwneis? Nai, oi an8rwpoi einai periergoi na doun sthn thleorash ti shmainei omofulofilia. Ase pou exoun diafhmistei ta mala! Alla me thn idia logikh pou provaloun ta media thn omofulofilia, 8a eprepe na provaloun kai thn «straight» ekdoxh ths.Omoiws, (asxeto,alla twra to 8umh8hka) opws ta media apokaloun tous tromokrates «mousoulmanous» etsi kai tous upoloipous polites 8a eprepe na tous onomazoun or8odo3ous, ka8olikous, protestantes k.o.k. Proswpika pistevw oti h epoxh ths epanastashs twn gay an8rwpwn mas exei prosperasei.
Eisai/eimai omofulofilos? Ok, so what?Prepei na to kanoume 8ema? An8rwpos den eisai?
1 Φεβρουαρίου, 2007 στις 11:59 πμ
a!kai kalo mhna!
1 Φεβρουαρίου, 2007 στις 12:54 μμ
καλο μηνα μανο…
1 Φεβρουαρίου, 2007 στις 2:42 μμ
OI GINAIKES ME AYTES TIS IDIETEROTHTES EINAI PADOU.
OI AKSIOPREPEIS DEN VGOUNOUN POTE NA TO FONAXOUN TIS PROTIMISEIS TOUS. DEN XREIAZETAI KAN NA STO APOKALYPSOUN OI IDIES. TO PRAGMA KANEI BAM APO MONO TOU. BEITE LIGO VATHITERA STIS SKEPSI MIAS GINAUKAS, KOITAKSE TIN KINISI THS, TON TROPO POU MILA. POU KOITAZEI… KAI TOTE THA TA XASETE (KAI DEN MILAO GIA DALIKIERISES H’ KRAGMENES).
EINAI PADOU…. ESEIS DEN VLEPETE. KSYPNISTE…
PS : MANO TOSA XRONIA STO KOURBETI THS DHMOSIOGRAFIAS THA PREPE NA KSERES KALA OTI OI STRAIGHT GYNAIKES STO XORO EINAI ELAXISTES…
KAI SY GRAFEIS MONO GIA MIA POU GNORIZEIS????????????
KSEREIS POLY PERISOTERES AP’OTI FADAZESAI.
(AN KAI KATALAVAINO OTI TO SIGEKRIMENO POST TO AFIEROSES SE MIA FILI KAI OXI SE MIA LESVIA)
1 Φεβρουαρίου, 2007 στις 2:50 μμ
Μια χαρά μου φαίνεται η Μάρθα…Πολύ πιο ισσοροπημένη από πολλές straight. Η σεξουαλική προτίμηση του καθενός είναι ακριβώς αυτό. Προτίμηση. Το άσχημο είναι όταν η προτίμηση γίνεται κράχτης. Ειδικά για τους άντρες με απωθεί πολύ η εικόνα της κραγμένης αδερφής. Αξιοπρέπεια. Σε όλους και για όλα. Και ψυχή. Αυτά μετράνε.
1 Φεβρουαρίου, 2007 στις 3:24 μμ
Οι λεσβίες «κρυβονται» περισσότερο διότι αυτός παραμένει ένας ανδροκρατούμενος κόσμος κατά βάση…
1 Φεβρουαρίου, 2007 στις 3:48 μμ
@ μαργαρίτα, έχεις δίκιο…η αλήθεια τους είναι εντελώς διαφορετική.
@ allmylife καλημέρα Παξινού.
@ πρεζα TV… αλήθεια; Θα έχει πολύ ενδιαφέρον
@ NanaTsouma Χαχαχαχαχαχα…έχεις δίκιο… Πάντως πρέπει να πω ότι όσες γυναίκες γνωρισα που πήγαιναν στις Καλόγρηες…ήταν υπέροχες και πολύ θηλυκές.
@ it is Μα δεν νομίζω ότι ΜΙΣΟΥΝ τους άνδρες. Ετσι νομίζουμε εμείς… απλώς δεν θέλουν να είναι (ερωτικά) μαζί μας… Τους επιτρέπεται νομίζω… Για μας πάντως πιστεύουν ότι (ερωτικά) είμαι απίστευτα βαρετοί. Δεν είναι υποχρεωτικό να έχουν άδικο ε;
Καλημέρες
@Valisia Eμ… φαντάσου τα βλέπεις εσύ έτσι στην Αγγλία. Σκέψου εδώ τι γίνεται… Α, και μια μια μικρή λεπτομέρεια: Εμείς εδώ στην Ελλάδα τους τρομοκράτες δεν τους λέμε «μουσουλμάνους»…Call me, γιατί δεν μπορώ να σε πιάσω…Καλό μήνα και σε σένα.
@Na sai kala.. Πολύ καλά το περιγράφεις… μόνο βρε παιδί μου, πώς την είδες ότι έχω συναντήσει μόνο μία (την φίλη μου)… είχα την αίσθηση, ότι δεν γράφω αυτό… απλώς αναφέρθηκα συγκεκριμένα στην Μάρθα.
@thrills@chills Συμφωνώ ότι η σεξουαλική προτίμηση δεν πρέπει να γίνεται κράχτης.
@ An Lu Mεγάλη αλήθεια μικρή μου. ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ. Σε έναν τέτοιο κόσμο ακόμα και οι gay ανδρες, έχουν το πρώτο βήμα…
Απίστευτο;
1 Φεβρουαρίου, 2007 στις 4:46 μμ
Αγαπητέ Μάνο..
Καλό μήνα!
Οι σημερινές μουνίτσες στις φώτο, είναι ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ!
Εύγε!
1 Φεβρουαρίου, 2007 στις 5:37 μμ
Στο κείμενο σου θα σταθώ μόνο στο γεγονός πως απελευθερώθηκε μετά τον θάνατο της μητέρας εκεί είναι το όλο θέμα η καταπίεση της ταυτότητας μας όχι για να μην μας απορρίψει το σύστημα αλλά για να μην πληγώσουμε αγαπημένους αυτό είναι ότι πιο βασανιστικό θεωρώ.Γνωρίζω ζευγάρια λεσβιών που ζουν χρόνια μαζί και δεν αποκαλύπτουν την σχέση τους αν και είναι πασιφανές,από την άλλη απολύτως κατανοητοί οι λόγοι που το κάνουν νομίζω πως δεν θέλουν να προκαλούν.
Όσο τώρα για την συντροφικότητα τον έρωτα το πάθος τις εξάρσεις οι περισσότεροι άνθρωποι τα ίδια τραβάμε..
Χαίρομαι όταν οι φίλοι είναι καλά και ευτυχισμένοι στην σχέση τους.
Αν αγαπιέσαι και αγαπάς δεν έχει σημασία: ένα Κινέζο ή μια κομμώτρια από τον Σύριο ή ένα ψάρι στο ενυδρείο όλα είναι σχετικά και πολύ προσωπικά.
Υγ.Μάνο αγαπημένε μου αν είχες φαγούρα αυτές τις μέρες είναι γιατί σε κουτσομπόλευα με τις ώρες με την βοήθεια ακριβοθώρητου bloger εκ γηραιάς Αλβιόνας../τον φιλοξενούσα..
1 Φεβρουαρίου, 2007 στις 6:25 μμ
Συμπαθώ τις λεσβίες γιατί έχουμε τα ίδια γούστα.
Για μένα πάντως, όλο το «ζουμί» τους ποστ σου ήταν σ’ αυτή την παράγραφο:
«Και ξαφνικά η φίλη μου Μάρθα έγινε γυναίκα.
Δηλαδή –για να μην λέω βλακείες- πάντα γυναίκα ήταν… αλλά τώρα έγινε μαλακή… κάνει πίσω… κάνει χώρο… δεν μιλάει συνεχώς… δεν επιτίθεται… ναρκισσεύεται… και λέει ναι σε πράγματα που με αφησαν με ανοικτό το στόμα.»
1 Φεβρουαρίου, 2007 στις 8:00 μμ
Για καθίστε ρε παιδιά που σας ενοχλούν οι «κραγμένες». Δηλαδή λέτε το ίδιο και για τις γυναίκες που φορούν μίνι και ξώβυζα;;;; Κραγμένη γυναικεία σεξουαλικότητα δεν είναι αυτό; Ή οι άντρες που φορούν ξέρω γω, γραβάτα;;;
Μιλάμε είστε πολύ κολλημένοι. Εμένα αυτό που μ΄ενοχλεί είναι να είναι κάποια λεσβία και να φοβάται να το πει. Να είναι κάποιος gay και να φοβάται να εκφραστεί όπως γουστάρει ή να πει «χρυσή μου» στον γκόμενο γιατί εσείς περιμένετε στην γωνία να κράξετε. Να είναι τραβεστί και να κυκλοφορεί αναγκαστικά με γραβάτα γιατί το ρίμελ είναι απαγορευμένο και προδίδει «κραγμένη» συμπεριφορά.
Έλα, σκεφτείτε το λίγο. Αναλογικά αν στον κόσμο κυριαρχούσαν οι ομοφυλόφιλοι, είναι σαν να έχεις μια γυναίκα που της απαγορεύεις να επιδεικνύει το φύλο της μόνο και μόνο γιατί δεν είναι (ακόμα) κοινωνικά αποδεκτό. That’s pure racism.-
Α, και καλό μήνα. 🙂
1 Φεβρουαρίου, 2007 στις 8:40 μμ
Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Εκεί που θα συμφωνήσω και θα ρίξω ψήφο και με τα δύο χέρια, είναι ότι στη δουλειά όλες οι λεσβίες είναι σπαθί! Σε όποια δουλειά κι αν βρέθηκα (και βρέθηκα σε πολλές) πάντα υπήρχε τουλάχιστον μία -φανερή. Κι ήταν η πιο επαγγελματίας από τους επαγγελματίες. Κι όταν έλεγε κάτι, ήταν αυτό που έλεγε. Σταράτα λόγια. Τώρα τα υπόλοιπα, όπως είπε και ο / η chils$thrils, είναι προτίμηση.
1 Φεβρουαρίου, 2007 στις 8:41 μμ
chils$thrils = thrillsandchills
1 Φεβρουαρίου, 2007 στις 10:35 μμ
Το λαθος ειναι που λεμε λεσβια και οχι Λεσβια.Και αυτο που κανει τη φιλη μας τη Μαρθα να ειναι εξαιρετικη γυναικα και εξαιρετικη Λεσβια ειναι πως αγαπαει τους αντρες και τις γυναικες εξισου.Γεννηθηκε μ’αυτο το δωρο.
Ασχετο:http://paraxenies.blogspot.com/
1 Φεβρουαρίου, 2007 στις 11:12 μμ
Πολύ χάρηκα για
πολύ χάρηκα με αυτό που έγραψες σήμερα. Γιατί είναι απλά θεϊκό τους ανθρώπους που αγαπάμε, τους φίλους μας (εγώ τους λέω η οικογένεια που διάλεξα), να τους δεχόμαστε έτσι όπως ακριβώς είναι. Καμία θέση δεν έχει η κριτική ή οι ερωτήσεις τύπου »γιατί δεν είσαι όπως εγώ;». Κι άμα εγώ λολαίνομαι κάθε που βλέπω έναν Μητσάκο πχ πρέπει το ίδιο να παθαίνει και η Μάρθα; και η Ειρήνη;
Μακριά από μας ο ρατσισμός κάθε είδους
Φιλιά στη Μάρθα και ευχές για να λάμπει όσο γίνεται περισσότερο
PS: NanaTsoyma Λες να ήμασταν συμμαθήτριες? 😛
2 Φεβρουαρίου, 2007 στις 1:56 πμ
οι σεξουαλικές επιλογές όσο και αν επηρεάζουν και διαμορφώνουν χαρακτήρα και συμπεριφορά δεν σε κάνουν καλύτερο ή χειρότερο άνθρωπο ας ξεκολλήσουμε από γελοία. στερεότυπα.
‘η λεσβία είναι καλή ο ομοφυλόφιλος κακός» ή το αντίθετο είναι εντελώς ατυχές .
Εγώ που είμαι ετεροφυλόφιλη χειρότερη συμπεριφορά σε θέματα δουλειάς από άνδρες ετεροφυλόφιλους έχω δεχθεί,ίσως γιατί περισσότεροι άνδρες είναι αφεντικά παρά γυναίκες.. αλλιώς τα ίδια σκατά..
2 Φεβρουαρίου, 2007 στις 3:55 μμ
Θα ήθελα, να σου προτείνω, να δεις τη σειρά «The L word» και φαντάζομαι, πως, όπως και ‘γω, θα δεις τις λεσβίες με άλλα μάτια. Αν και όπως λες, έχεις εμπειρία, κάτι που εγώ δεν έχω.
Ειλικρινά, είναι πολλά τα πράγματα που δεν ξέρουμε γι’ αυτές τις γυναίκες και ασφαλώς δε μιλάω από τη National-Geographic πλευρά του θέματος. Γυναίκες όχι ως αξιοθέατο, αλλά ως ισότιμα μέλη μιας κοινωνίας και μάλιστα εξαιρετικά δυναμικά, ευαίσθητα, αλλά και στριμμένα, άγρια, αδίστακτα, όπως όλοι μας.
Όσο αμερικανιά και αν είναι ως σειρά, με έκανε να τις σεβαστώ ακόμα περισσότερο και να προβληματιστώ για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
3 Φεβρουαρίου, 2007 στις 4:34 μμ
Εστιάζοντας στην σεξουαλική προτίμηση -ή επιλογή, όπως θέλετε πήτε το- μήπως κάνουμε και οι υπέρ όσο και οι κατά, ένα λάθος παραλείψεως σημαντικό; Θέλω να πω μήπως εστιάζοντας στο χαρακτηριστικό «ομοφυλόφιλος» ή «λεσβία» απαλείφουμε τον παράγοντα ότι μιλάμε για άνθρωπο όπως όλοι μας, με αυτόνομη προσωπικότητα, με συναισθήματα δικά του/της, με αρέσκειες και απαρέσκειες, που τα εκφράζει με το δικό του τρόπο, όπως κάθε άλλος άνθρωπος και κυρίως: ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟ ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να τα εκφράζει όπως όλοι μας;
Γιατί άραγε μας απασχολεί τόσο πολύ, θετικά ή αρνητικά, το ότι ο τάδε είναι ομοφυλόφιλος σε σημείο που να παραβλέπουμε ποιά είναι η ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ του, οι γνώσεις του, οι ικανότητές του, το έργο του, η δημιουργία του, τα ταλέντα του;
Γιατί εγώ δηλαδή που θεωρούμαι φυσιολογικός -παρά τις όσες φοβίες ή νευρώσεις μπορώ να κουβαλάω μέσα μου- μόνο και μόνο επειδή αρέσκομαι στις σχέσεις με το αντίθετο φύλο και ίσως να είμαι ντενεκές ξεγάνωτος και κτήνος στις κοινωνικές και οικογενειακές μου σχέσεις, να έχω το δικαίωμα να «γουστάρω» αυτό που γουστάρω, χωρίς αυτό να επιδέχεται αμφισβητήσεις, ενώ ο γκαίυ ή η… γκέυσα να μην το έχουν;
Γιατί ο φασιστικός σεξισμός του στραίητ να θεωρείται φυσικός και η διάθεση του ομοφυλόφιλου να εκδηλώση την αρέσκειά του, όπως αυτός/η αισθάνεται ότι θέλει να το κάνη, να ανάβη τις πυρές του auto da fe;
Και ξέρω πως η άρνηση αυτή πολλών να δεχτούν το διαφορετικό δεν είναι απλώς ζήτημα προκαταλήψεων, (π.χ. την ομοφιλοφιλία του αφεντικού του την αποδέχεται σιωπηρά, αν δεν υπερθεματίζει κιόλας -δεδομένης της ευκαιρίας- μπροστά του) γι αυτό κι αναρωτιέμαι μήπως είναι μια καταπιεσμένη τάση, ένα απωθημένο που μεταλλάσεται και σαν τέρας κατασπαράζει την ψυχή του και καλά «καραστραίητ»;
Ναι, ξέρω!.. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Αλλά γιατί πρέπει και καλά να την καλύψη γεμίζοντάς την με πτώματα «διαφορετικών»;
Είναι πια η κοινωνία μας τόσο καθαρή κατά τα άλλα, τόσο αμόλυντη κι απαλλαγμένη από υποκρισία και «αμαρτήματα» που τα αδιάφθορα (ε, καλά τώρα…) μέλη της αισθάνονται ότι έχουν το δικαίωμα να βάλουν κατά των «πούστηδων» και των «σερνικοθήλυκων»;
Φράση συνηθισμένη «άντρακλα»: «Μα δεν είμαι εναντίον των ομοφυλόφιλων. Έχω πολλούς φίλους που είναι «τέτοιοι». Αλλά αυτός/ή είναι επιθετικός/ή και δεν μπορώ να δεχτώ να το διατυμπανίζει με τέτοια θρασύτητα».
Είναι βλέπετε θρασύτητα αυτό και δεν είναι θρασύτητα και φτήνεια και ποταπότητα να διηγείται στους φίλους του πως «τη ξέσκισε τη… γκαργιόλα χτες το βράδυ», με όνομα και λεπτομέρειες συν τοις άλλοις, ίσως και φωτογραφίες στο κινητό.
Τους/ις θέλει μάλλον σιωπηλούς/ες και υποταγμένους/ες στις δικές του νόρμες και το «κουσούρι» τους να το κρατάνε κρυφό. Όπως του έμαθε η μάνα του πως πρέπει να είναι σεμνές και λιγομίλητες οι «σωστές και τίμιες γυναίκες».
Όσο για το γεγονός ότι η λεσβία δεν τον δέχεται σαν τρίτο στην παρέα… ε, αυτό κι αν είναι από τ’ άγραφα. «Ποιά νομίζεις οτ’ είσαι, μωρή ανώμαλη;» (Αν τον δεχότανε τι θα ήταν; Αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ, δυστυχώς).
Συμπαθάτε με! Μάλλον κάτι θα έφαγα και με πείραξε…
—————
@ Νανά Τσούμα. Δίκιο έχουν οι άνθρωποι. Στα κινηματογραφικά έργα που αρέσκονται οι συνομιλητές σου τα λεσβιακά όργια είναι πάγια τακτική στα σχολεία των καλογριών. Άσε τι γίνεται στη ζωή. Δες μόνο σε ποιό ονειρικό κόσμο ζουν αυτοί.
Σίγουρα πάντως δεν ήθελαν να σε προσβάλλουν. Μάλλον τη φαντασίωσή τους προσπαθούσαν να σου εκφράσουν και τόκαναν με το δικό τους ιδιαίτερο τρόπο, ως αγενή κύμβαλα αλαλάζοντα.
@ ΧΡσιλικατζού: Άριστη! Ευστοχότατη!..
3 Φεβρουαρίου, 2007 στις 4:58 μμ
M’αρέσει πολύ η κουβέντα.
Μου αρέσει γιατί έχει από όλα.
κατά τη γνώμη μου, η σεξουαλική επανάσταση (έτσι την λένε…τί να κάνω;) μπαίνει στην τελική της φάση, με την αποδοχή των ανθρώπων… κι όχι με την αποδοχή ή όχι των προτιμήσεων τους.
Ενθουσιάζομαι ιδιαιτέρως (και στα comments γράφουν ακόμα (πόσο γλυκό!) τα ρήματα σε -η, όταν προηγείται «να», «θα»
Αυτό ακριβώς είναι το βήμα μπροστά.
respect
3 Φεβρουαρίου, 2007 στις 5:08 μμ
Λυκάων, δεν μπόρεσα να σου στείλω comment, (δεν γινόταν να log in…τί μαλακία κι αυτή!), αλλά το ποστ σου, «Mαζί με το βασιλικό ποτίζονται και τ’ άστρα!» είναι υ-πέ-ρο-χο.
Συστήνω σε όλους να το διαβάσουν.
Συμπληρωματικά σου λέω ότι μου έχει συμβεί τ(περίπου) το ίδιο και σε μένα με τα λουλούδια μου στο μπλακόνι.
3 Φεβρουαρίου, 2007 στις 5:40 μμ
Ευχαριστώ θερμότατα για τα καλά σου λόγια!
Είπα να ξεφύγω για λίγο από τον «εύκολο» σουρεαλισμό, κι ευτυχώς που με ενθάρρυνες, φαίνεται πως δεν τα θαλάσωσα…
Για το λογκιν δεν ξέρω τι μπορεί να φταίη. Να το κοιτάξω, αλλά πως…
Σημ. Έχω φάει πολύ καζούρα με τα ητα στις «υποτακτικές» μου, αλλά εκεί εγώ. Απτόητος «παλιομοδίτης», σύμφωνος με την σχετική άποψη του Αγ. Τσοπανάκη.
4 Φεβρουαρίου, 2007 στις 5:03 μμ
Νομίζω ότι τα σχόλια των περισσότερων εδώ μέσα είναι προσβλητικά για τους ομοφυλόφιλους/ες. Τι πάει να πεί κάνε ότι θες στο κρεβάτι σου και μετά μόκο; Οι ετεροφυλόφιλοι κάνετε ότι θέλετε στο κρεβάτι σας και μετά δεν μιλάτε για τις σχέσεις σας; Δεν βγαίνετε στο δρόμο προκλητικά και χαμουρεύεστε; Δεν κάνετε βόλτες με τις οικογένειες σας; Δεν πιάνεστε χέρι-χέρι; Αφήστε τους ανθρώπους να εκφραστούν όπως θέλουν… Έχετε δει πολλούς gay ή λεσβίες να φιλιούνται στον δρόμο; Εσείς μας κάνετε να φοβόμαστε και να ντρεπόμαστε για τους εαυτούς μας και να κρυβόμαστε. Δεν είμαστε μόνο κρεβάτι και sex. Έχουμε τις ίδιες ανάγκες με εσάς. Και οικογένειες μερικοί θα θέλαμε να κάνουμε και παιδιά να μεγαλώσουμε. Και τι ύφος είναι αυτό «οι φίλες μου οι λεσβίες»; Ο Πρέζας T.V έχει ένα από τα πιο ομοφοβικά blog κα εδώ λέει ότι θα έχει πολύ ενδιαφέρον η ταινία για τον ψυχισμό των λεσβιών… Αυτές είναι οι τυπικές συμπεριφορές των τζάμπα-μάγκα αντρών που βρίζουν τους gay αλλά κ…νουν με τις λεσβίες. Ποιος σας είπε ότι θέλουν να τις αντιμετωπίζετε έτσι τις λεσβίες; Είστε απαράδεκτοι.
4 Φεβρουαρίου, 2007 στις 6:25 μμ
καλησπέρα σας 🙂
χάρηκα πολύ όταν διάβασα το post γιατί μόλις την προηγούμενη μέρα συζητούσα με την κοπέλα μου για το πώς αντιμετωπίζεται η ομοφυλοφιλία γενικότερα και η γυναικεία ομοφυλοφιλία ειδικότερα στην Ελλάδα. Είμαι λεσβία, ζω στο Λονδίνο και η κοπέλα μου δεν είναι Ελληνίδα. Πάνω-κάτω, της έλεγα τα ίδια πράγματα που έγραψες Μάνο στο κείμενό σου – ότι, κατά την άποψή μου, η γυναικεία ομοφυλοφιλία γίνεται δυσκολότερα αποδεκτή από την ανδρική, ίσως μάλιστα ορισμένες φορές να μη λαμβάνεται καν σοβαρά ως τρόπος ζωής αλλά μάλλον ως καπρίτσιο, πειραματισμός κλπ. – βέβαια μπορεί να κάνω και λάθος σ’αυτό.
Ευτυχώς, εδώ που βρίσκομαι, μπορώ να κυκλοφορώ με τη σύνροφό μου στο δρόμο και να της κρατώ το χέρι, μπορώ να της δώσω ένα φιλί στη μέση του δρόμου ενώ γελάμε για κάτι ασήμαντο και νιώσουμε τόσο ερωτευμένες η μια με την άλλη, μπορώ να την κρατήσω αγκαλιά και να της χαϊδέψω το μέτωπο και να την κοιτάξω στα μάτια όταν πίνουμε ένα ποτό σε κάποιο μπαρ. Εντάξει, υπάρχουν πάντα κάποιοι που θα μας κοιτάξουν λίγο αιφνιδιασμένοι ή άντρες που θα μας την πέσουν γιατί θέλουν να μας ρίξουν στο κρεβάτι μαζί. Από την αρχή πάντως της σχέσης μας αποφάσισα να μην βάλω τον εαυτό μου στο περιθώριο αποφεύγοντας να εκφράσω τον έρωτά μου δημόσια από φόβο κακεντρεχών σχολίων. Και δεν πιστεύω ότι προκαλώ. Όπως φερόμουν με άντρες συντρόφους μου παλιότερα, έτσι φέρομαι και τώρα. Μόνο που η σύντροφός μου είναι γυναίκα, όπως είμαι κι εγώ. Δεν διαφημίζω τη σχέση μου ή τη σεξουαλική μου προτίμηση, απλώς εκφράζω τρυφερότητα στο βαθμό που νιώθω ότι δεν προκαλώ, στο βαθμό που δεν με προκαλεί κι εμένα οποιοδήποτε ζευγάρι, ετερο- ή ομοφυλόφιλο (αν και ομολογώ ότι δεν θα σοκαριστώ και εύκολα…)
Αναρωτιέμαι όμως αν θα μπορούσα να φερθώ αναλόγως στην Ελλάδα, στην Αθήνα συγκεκριμένα, και θα με ενδιέφερε να ακούσω απόψεις κι εμπειρίες σχετικά με το ζήτημα, καθ’ότι ζω στο εξωτερικό αρκετό καιρό κι έχω χάσει αρκετά την επαφή με την ελληνική πραγματικότητα
Πάντως, σχετικά με το ερώτημα της Valisia, οι λόγοι για τους οποίους κάποιοι ομοφυλόφιλοι ίσως και να επιλέγουν να «διαδηλώνουν» το τι κάνουν στο κρεβάτι τους, το λεγόμενο out and proud αν θες, έχει πάρα πολλούς λόγους, κοινωνικούς και ιστορικούς, και αφορά πολλά περισσότερα ζητήματα από το απλοϊκό » είμαι διαφορετικός άρα ανατρεπτικός και γουστάρω να σας το πετάω στη μούρη» που μπορεί να βλέπουν πολλοί.
ουφ, συγγνώμη για την κατάχρηση του χώρου… μ’αρεσε πολύ το κείμενό σου Μάνο γιατί είναι καθαρό και ειλικρινές. παρεμπιπτόντως, εμένα ο τίτλος δεν με προσέβαλε καθόλου dimitrisg., απεναντίας θα έλεγα…….
4 Φεβρουαρίου, 2007 στις 6:38 μμ
dimitrisg… Εχεις δίκιο που είσαι θυμωμένος
triviall H αλήθεια , είναι πάντα γοητευτική και κάνει τη ζωή εύκολη
Πολλά φιλιά.
11 Φεβρουαρίου, 2007 στις 12:50 μμ
Nana ise iperoxi se akouo kathe proi apo Sydney
nase kala
Nikos
23 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 10:22 πμ
…Πες το, ψέμματα;…
23 Σεπτεμβρίου, 2007 στις 10:22 πμ
.Πες το, ψέμματα;….